بررسی ابعاد و اعتبارسنجی پرسشنامه عملکرد انطباقی کارکنان با روش تحلیل عاملی اکتشافی و تائیدی: مطالعه ای در بین پرستاران

مقدمه: عملکرد انطباقی به عنوان میزان قابلیت های کارکنان در مواجه با تغییرات به وجود آمده در محل کار و موقعیت های جدید و غیرمعمول تعریف می شود. هدف اصلی این پژوهش بررسی ساختار عاملی پرسشنامه  عملکرد انطباقی است. عملکرد انطباقی سازه ای چندبعدی است که شامل پنج متغیّر نهفته می شود. هدف این پژوهش بررسی پایایی و روایی این پرسشنامه بود. مواد و روش­ها: در این پژوهش که از نوع اعتبارسنجی است، پس از برگردان پرسشنامه به فارسی، فرم نهایی آن بر روی 210 نفر از پرستاران بیمارستان دولتی شهر اهواز که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده بودند، اجرا گردید. برای تشخیص عامل های سازه  عملکرد انطباقی از روش تحلیل عامل اکتشافی چرخش واریماکس و برای برازش الگو از روش تحلیل عاملی تأییدی و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: پایایی کل پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ 0.89 محاسبه گردید. ساختار عاملی پرسشنامه با استفاده از روش تحلیل عاملی بررسی شد. ضریب kmo و آزمون کرویت بارتلت به ترتیب 0.88 و 1639.093 به دست آمد و معنی دار است. هم چنین چرخش واریماکس نشان داد که تمامی سوالات آزمون بر روی عوامل بار دارند.  نتیجه گیری: پرسشنامه عملکرد انطباقی از ویژگی های روان سنجی رضایت بخش و پایایی و روایی قابل قبولی برای استفاده در جمعیت پرستاران برخوردار است. درنتیجه سازه  عملکرد انطباقی شامل پنج بُعد مجزا از هم؛ یعنی مقابله با موقعیت های اضطراری و غیرمترقبه، مدیریت استرس کاری، حل خلاقانه مشکلات، یادگیری و سازگاری بین فردی می شود. یافته ها مبنی بر چند وجهی بودن این سازه با مطالعات پیشین مطابقت دارد.